Światowy Dzień Zdrowia obchodzony jest corocznie 7 kwietnia. W 2010 roku będzie koncentrował się na problemach zdrowotnych wynikających z urbanizacji świata, a hasłem przewodnim będzie „Człowiek i miasto”.

W nadchodzących 30 latach znacząca część przyrostu liczby ludności będzie miała miejsce w obszarach miejskich, co oznacza wzrost tempa urbanizacji. Taki stan rzeczy wiąże się z wieloma wyzwaniami zdrowotnymi, obejmującymi m. in. dostęp do wody pitnej, stan środowiska naturalnego, liczbę wypadków oraz zdarzeń z użyciem przemocy, choroby niezakaźne i związane z tym czynniki ryzyka, takie jak użycie tytoniu, nieodpowiedni sposób odżywiania się, brak aktywności fizycznej, szkodliwy wpływ nadużywania alkoholu, czy ryzyka związane z wybuchem epidem chorób.

W tej sytuacji najbardziej poszkodowani są ubożsi mieszkańcy miast, którzy oprócz licznych choróorykają się także z innymi problemami zdrowotnymi, co może przekładać się na wyższe ryzyko występowania przemocy, chorób przewlekłych, czy niektórych chorób zakaźnych, takich jak gruźlica lub HIV/AIDS.

Główne czynniki, lub inaczej, determinanty społeczne zdrowia w środowiskach miejskich wykraczają poza sektor zdrowia i obejmują infrastrukturę fizyczną, dostęp do usług socjalnych i ochrony zdrowia, sposób realizacji zadań przez samorząd, a także rozkład przychodów i możliwości edukacyjnych.

Planowanie przestrzeni miejskich może mieć pozytywny wpływ na promowanie zachowań wspierających zdrowie i bezpieczeństwo poprzez inwestycje w aktywne formy transportu, projektowanie przestrzeni zachęcających do aktywności fizycznej, a także wprowadzanie przepisów prawa miejscowego dotyczących użycia tytoniu i bezpieczeństwa żywności. Poprawa warunków życia miejskiego w dziedzinach takich jak budownictwo mieszkaniowe czy dostęp do wody i odpowiednich warunków sanitarnych w znaczący sposób przyczyniają się do redukowania ogólnych zagrożeń dla zdrowia. Budowa miast w sposób, który przeciwdziała wykluczeniu, gwarantuje dostępność oraz zachęca do korzystania z przestrzeni miejskich przez osoby starsze z pewnością odbędzie się z korzyścią dla wszystkich mieszkańców miast.

Działania takie zazwyczaj nie wymagają dodatkowego finansowania, lecz zaangażowania do przesunięcia środków na interwencje priorytetowe, uzyskując tym samym wyższy poziom wydajności.

Światowy Dzień Zdrowia 2010 poświęcony zostanie tematowi urbanizacj zdrowia. Temat ten został wybrany z uwagi na wpływ urbanizacji na zbiorowe ndywidualne zdrowie mieszkańców świata.

Wybrane fakty dotyczące urbanizacji:
Miasta całego świata zamieszkiwane są przez ponad 3 mld ludzi.
W roku 2007 liczba ludności miejskiej przekroczyła po raz pierwszy w histor symboliczną granicę 50%.
Do roku 2030 sześć na każde dziesięć osóędzie mieszkało w mieście, a wskaźnik ten sięgnie siedmiu osób do roku 2050.

Cele kampan to przede wszystkim:
1000 miast: otwarcie przestrzeni publicznych na zdrowie, na przykład w formie aktywności fizycznej w parkach, spotkań w ratuszach, kampan sprzątających, lub zamknięcia wydzielonych części ulic dla ruchu kołowego.
1000 istnień: zebranie 1000 opowieści wyróżniających się działaczy miejskich na rzecz zdrowia w mieście, którzy podjęlnicjatywę i w znaczący sposób wpłynęli na zdrowie mieszkańców miast.

Zaangażuj się!

Podziel się ze światem wydarzeniami ze swojego miasta, wymieniając się pomysłami
z ludźmi na całym świecie. Odwiedź stronę kampan społecznej, włącz się do dyskusji, załaduj własne nagrania wideo lub zdjęcia i wskaż własnego bohatera miejskiego:
- Człowiek i miasto

Kampania dostępna także w serwisach społecznościowych:
- Facebook
- YouTube
- Flickr
Kampania Światowego Dnia Zdrowia pod hasłem: Człowiek i miasto

W ramach kampan Człowiek i miasto na całym świecie zorganizowane zostaną imprezy towarzyszące w tygodniu 7-11 kwietnia 2010 r.

Hasło roku 2010- „Człowiek i miasto”

WHO
Polska jest krajem członkowskim Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) od początku jej istnienia, to jest od 7 kwietnia 1948 r. Od tamtej pory 7 kwietnia obchodzi się na całym świecie jako Światowy Dzień Zdrowia. Główna siedziba Organizacji znajduje się w Genewie. Biuro WHO w Polsce utworzone zostało w lipcu 1992 r. Jest ono integralną częścią Biura Regionalnego Światowej Organizacji Zdrowia dla Europy (WHO EURO) z siedzibą w Kopenhadze [1].

Celem Światowego Dnia Zdrowia jest zwrócenie szczególnej uwagi na najbardziej palące i zaniedbane problemy zdrowia światowego.

W bieżącym roku Światowy Dzień Zdrowia obchodzony jest pod hasłem:

„Człowiek i miasto”

Ludność świata
Jak podaje Raport UNFPA: "Sytuacja Ludności Świata 2007. Uwolnienie potencjału, płynącego z rozwoju obszarów miejskich" w roku 2008, po raz pierwszy w histor, ponad połowa populacji światowej, 3,3 miliarda ludzi zamieszkiwać będzie obszary miejskie. Oczekuje się, że liczba ta wzrośnie do nieomal 5 miliardów w roku 2030. Populacja miejska Afryk Azji ulegnie podwojeniu między rokiem 2000 a 2030. Wiele z nowych stref miejskich dotkniętych będzie ubóstwem. Ich przyszłość, przyszłość miast w krajach rozwijających się, wreszcie przyszłość samej ludzkości zależy w ogromnej mierze od decyzji podejmowanych teraz [2].

Urbanizacja
Jest to proces koncentracji ludności w punktach przestrzeni geograficznej, głównie na obszarach miejskich, określający także wzrost liczby ludności miejskiej i jej udziału w liczbie ludności danego obszaru, dzięki czynnikom społeczno-kulturowym, demograficznym i ekonomicznym. Urbanizacja oznacza także przestrzenny rozwój miast oraz zmianę stylu życia na miejski [3].

Miasta a ludzie
Miasta stanowią wprawdzie skupiska biedy, zarazem jednak oferują ludziom ubogim największe szanse na wyjście z nędzy. Są nie tylko źródłem problemów ekologicznych, ale i sposobów na ich rozwiązanie. Koncentracja ludności w miastach może przyczynić się do długofalowego, zrównoważonego rozwoju.

Ludzie ubodzy żyją niezdrowo. Slumsy miejskie są przeludnione i duszne, często położone w rejonach zanieczyszczonych i niebezpiecznych, pozbawionych wody i warunków sanitarnych. Życie w takich warunkach pogłębia stres, zwłaszcza u kobiet, które są w ogromnej mierze odpowiedzialne za odżywianie, wodę, higienę i prowadzenie domu, oraz zwiększa prawdopodobieństwo przemocy. Poprawa mieszkalnictwa w miastach może mieć ogromny wpływ na zmniejszenie biedy i poprawę jakości życia.

Miasta są bardziej otwarte na społeczną i polityczną partycypację kobiet, a lokalne grupy wsparcia mogą pomóc ubogim kobietom w próbach przezwyciężenia przeszkód na drodze do uwłasnowolnienia i lepszego życia. Wymaga to jednak wsparcia władz i międzynarodowych organizacji.

Ogólnie rzecz biorąc, miasta dysponują lepszą służbą zdrowia, jednak kobiety ubogie mają do niej gorszy dostęp i są bardziej narażone na niechciane ciąże, choroby przenoszone drogą płciową, w tym HIV/AIDS, oraz przemoc na tle płciowym. Uwłasnowolnienie kobiet, traktowane jako kwestia priorytetowa, leży w interesie ogółu, sprzyja promocji praw człowieka i otwiera nowe opcje strateg politycznych na rzecz miasta.

Miasta powinny skupić uwagę na ludziach ubogich, a nade wszystko inwestować w edukację młodzieży, możliwości zatrudnienia i dostęp do opieki zdrowotnej, w tym ochrony zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego, jak również ułatwić im uczestnictwo w miejskim systemie podejmowania decyzji [2].

Osoby niepełnosprawne
Bezsporne jest, że każdy człowiek ma prawo do samodzielnego i aktywnego życia prywatnego i społecznego, nauki, pracy, wypoczynku i załatwiania codziennych spraw zgodnie z własnymi potrzebam aspiracjami. Podstawowym warunkiem korzystania z tego prawa jest możliwość łatwego i bezpiecznego przemieszczania się pieszo i środkami transportu. Konwencje międzynarodowe gwarantują wszystkim obywatelom takie same prawa, a więc także niepełnosprawnym. Oczywiste jest, że większość osób niepełnosprawnych chce i może uczyć się, pracować, żyć w poczuciu godnośc przydatności, musi jednak mieć zapewnioną możliwość samodzielnego wyjścia z domu, poruszania się i podróżowania tak jak wszyscy inni mieszkańcy.

Osoby niepełnosprawne są wszędzie. Dlatego eliminacji barier nie można ograniczać do wybranych elementów ruchu pieszego, transportu kołowego czy szynowego. Schody, stopnie, wysokie krawężniki, wąskie wejścia, konstrukcja środków transportu nnych elementów systemów transportowych, brak lub zła informacja wizualna, dźwiękowa, dotykowa są często nie tylko barierami nie do pokonania przez osoby niepełnosprawne, ale stanowią też ewidentne utrudnienia dla wszystkich uczestników ruchu.

Opracowano na podstawie:
1. www.who.un.org.pl otwiera się w nowym oknie
2. Raport UNFPA: "Sytuacja Ludności Świata 2007. Uwolnienie potencjału, płynącego z rozwoju obszarów miejskich" http://www.unic.un.org.pl/swp/2007/streszczenie_raportu.php otwiera się w nowym oknie
3. http://pl.wikipedia.org/wikUrbanizacja otwiera się w nowym oknie
4. http://www.zm.org.pl/?a=wost7 otwiera się w nowym oknie

Sekcja Oświaty Zdrowotnej

Pliki do pobrania
Hasło roku 2010, format pliku: DOC, rozmiar: 125.5 KB