Choć w Pszczynie nie ma teatru, na kilka dni miasto w teatr się zamieni. Wszystko za sprawą festiwalu Teatralna Maszyna Pszczyna.

Skansen, dawna pralnia szpitala, Elwo, budynek Gminy Żydowskiej, Stajnie Książęce - to tylko niektóre miejsca, w których w dniach 4-7 czerwca będzie można zobaczyć teatr.

- Staramy się wypełnić ideę, którą zakładaliśmy od początku festiwalu, czyli Miasto bez teatru, teatr w mieście. Realizujemy działania artystyczne, teatralne w przestrzeni miasta, które nie ma instytucji teatru, co nie oznacza, że nie ma tu potrzeby działań teatralnych. Bardzo cenną inicjatywą jest zaangażowanie do takiej działalności przedsiębiorstw przemysłowych w Pszczynie, co wypełnia definicję rewitalizacji przestrzeni miejskiej - mówi Wojciech Jakubiec, szef artystyczny festiwalu i dodaje, że potwierdzeniem rozwoju festiwalu będzie po raz pierwszy obecność instytucjonalnego teatru w programie Maszyny - do Pszczyny zawita Teatr Witkacego z Zakopanego ze spektaklem Caligula.

Zobacz zapowiedź festiwalu: https://vimeo.com/127911501 otwiera się w nowym oknie

Ważnym wydarzeniem podczas Festiwalu będzie także premiera słuchowiska Sąsiedzki GPS dźwiękowy przewodnik po Pszczynie. To projekt, którego tematem jest sąsiedztwo, więzi lokalne i zaufanie. Dwie grupy pokoleniowe spotkały się w celu nagrania materiałów dźwiękowych, dotyczących sąsiadów, historii rodzinnych i osiedlowych - nagrania zostały wykorzystane do stworzenia innowacyjnej aplikacji działającej w oparciu o GPS na zasadzie Augumented Aurality. Po ściągnięciu aplikacji na smartfona (z systemem Android) będzie można zwiedzać miasto wraz z historiami jego mieszkańców!

4. edycja Teatralnej Maszyny Pszczyna to kilkanaście różnorodnych wydarzeń. Partnerem festiwalu jest Powiat Pszczyński.

Program Festiwalu Teatralna Maszyna Pszczyna:

Tulave divadlo
Słowacja/Bratysława
William Szekspir
Hamlet, alebo nález lebky

Czytałeś Hamleta? Widziałeś w teatrze? Gwarantujemy, po tym spektaklu staniesz się wyznawcą teorii, że Szekspir był Słowakiem!

Słynna historia duńskiego księcia odbędzie się na Twoich oczach w ciągu zaledwie godziny. Historia, napisana przez Szekspira, tym razem będzie grana w zupełnie inny sposób. Wszystko będzie w odwrotnej kolejności. Grupa aktorów odegra podwójną historię. Opowieść o ich własnej wędrownej grupy teatralnej i historię Hamleta. Te dwie historie mają coś wspólnego. W rzeczywistości, przekształcą tragizm dramatu w pogodny humor.

Túlavé divadlo (Teatr Wędrowny) ze Słowacji powstał jako projekt dwóch reżyserów, Jakuba Nvoty i Kamila Žiški. Zaczęli razem pisać oraz występować w autorskich przedstawieniach kabaretowych. W 2001 roku grupa teatralna rozpoczęła pracę nad plenerowym cyklem spektakli opartych na dramatach Williama Szekspira ("Hamlet, albo znalezienie czaszki" czy "Romeo, Julia i wirus").Obecny repertuar Túlavé Divadlo obejmuje spektakle autorskie (np. "Fortepian Revue", "In vino ...") i sceniczne sztuki znanych autorów (W. Allen, FM Dostojewski, E.Rostand, itp.)

Tekst, reżyseria: Jakub Nvota
Aktorzy: Jakub Nvota, Lucia Hurajová/Zuzana Kyzeková, Štefan Richtárech, Štefan Martinovič, Pavol Buocik

Czwartek, 4 czerwca 2015
Godzina 15:00
Dziedziniec Stajni Książęcych, Park Książęcy
www.tulavedivadlo.sk otwiera się w nowym oknie
https://www.facebook.com/tulavedivadlo otwiera się w nowym oknie

TEATR PIJANA SYPIALNIA
Wodewil warszawski

„Dembskiego i jego zespół interesują zapomniane gatunki sceniczne, rekonstruują styl gry sprzed stu i więcej lat. Bawią się w teatr, którego nie ma (…) to jakby „wskrzeszanie umarłych królestw”, świadomy gest powrotu do dawnej siły teatru.”

Łukasz Drewniak, http://teatralny.pl/opinie/kolonotatnik-42-wojna-stuletnia,923.html otwiera się w nowym oknie

Scenariusz spektaklu został skonstruowany w oparciu o komedię Feliksa Szobera „Podróż po Warszawie” z 1876 roku, jednak sporą jego część stanowią teksty własne. Historyjka o dziewczynach, które przyjeżdżają do stolicy w celu znalezienia dla siebie bogatych mężów jest pretekstem do pokazania, jak Warszawa zmienia się i wciąga każdego dnia. Pojawią się przedwojenne szlagiery, takie jak „Andzia”, ale także mniej znane utwory rozbrzmiewające niegdyś wśród warszawskich podwórek. Spektakl nawiązuje do tradycji teatrzyków ogródkowych, które były niegdyś w Warszawie bardzo popularnymi miejscami spędzania wolnego czasu.
Teatr Pijana Sypialnia powstał z inicjatywy uczniów i absolwentów Studia Aktorskiego, które działa przy teatrze. Swoje spektakle prezentują w miejscach, gdzie teatr nie gości na co dzień. Możemy spotkać ich w kawiarniach, na ulicy, na podwórkach starych kamienic i w barach mlecznych. Ich cykl „Teatr na leżakach” zdobył wielotysięczną widownię, a przez redakcję portalu TEATRDLAWAS.PL został uznany za „najlepszy pomysł teatralny” w ostatnim sezonie.
W rankingu krytyków miesięcznika “Teatr” podsumowującym sezon artystyczny 2012/2013 Teatr Pijana Sypialnia został aż dwukrotnie wyróżniony w kategorii OFF za zespół i spektakl „Wyjowisko”. Są laureatami festiwali teatralnych w całej Polsce m.in. Festiwalu Teatrów Niezależnych w Ostrowie Wielkopolskim, Tyskich Spotkaniach Teatralnych, Biesiady Teatralnej w Horyńcu Zdroju, Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku. Brali udział m.in. w prestiżowym Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Ulicznych w Krakowie, a w tym roku zaprezentują „Wodewil Warszawski”
Razem z BOOM Bardzo Oryginalna Oferta Marketingowa są twórcami Festiwalu Teatralnego WrzAWA, którego pierwsza edycja odbyła się w lipcu 2013 roku w Warszawie, na patio budynku PAST-y.
W plebiscycie WARSZAWIAKI 2014 przeprowadzonym przez portal CO? GDZIE? KIEDY? WARSZAWA zdobyli drugie miejsce w kategorii TEATR ROKU.

Dyrektor Naczelny: Sławomir Narloch
Rada Artystyczna: Izabela Massalska - choreograf, Daniel Zieliński - szef muzyczny, Stanisław Dembski - reżyser
Choreografia: Izabela Massalska
Szef muzyczny: Daniel Zieliński
Reżyseria: Stanisław Dembski
OBSADA:
Kunegunda / Hańdzia Walczyk: Karolina Lichocińska
Fafuła: Sebastian Słomiński
Kocia: Dorota Ptaszek
Kizia: Ewelina Młynarz
Madame Chifon / Gaga Essler: Katarzyna Lasota
Joanna Dark-Roomowska: Jakub Pawlak
Muller antreprener: Wojciech Urbanowski
Dyrektor Rewii: Sławomir Narloch
KoKotki z Powiśla: Aleksandra Dudczak, Gloria Gierlach, Maria Jankowska, Agnieszka Kijewska
Andrusy: Wojciech Gawrych, Adam Hadi, Łukasz Zgórka, Michał Zieliński
ORAZ ORKIESTRA TEATRU PIJANA SYPIALNIA POD KIEROWNICTWEM DANIELA ZIELIŃSKIEGO

Czwartek, 4 czerwca 2015
Godzina 18:00
Szpital, ul. Antesa 11, była pralnia
www.facebook.com/TeatrPijanaSypialnia otwiera się w nowym oknie
http://teatralny.pl/opinie/kolonotatnik-42-wojna-stuletnia,923.html otwiera się w nowym oknie
http://www.polskieradio.pl/10/482/Artykul/1178837,Pijana-Sypialnia-nad-Wisla otwiera się w nowym oknie

www.teatrps.manifo.com otwiera się w nowym oknie

Teatr Latarnia
Na motywach „Chłopów” Władysława Reymonta
Mała pasja czyli historia o psie Pana Jezusa

Jałowa mordęga. Wóz (…) w sinym świetle, co gra blask księżyca, wóz wygląda jak monstrualne gruzy, wysypisko na czterech ledwo trzymających się kupy kołach, wędrujące wertepy rzeczy martwych (…) tu jest wszystko, co kiedyś żywe było. Trup zegara z kukułką, z którego, gdy wybije godzina, miast kukułki, maleńki Jezus Chrystus na maleńkim krzyżu wyskoczy, mikry Zbawiciel i zapatrzony w Jego biedne ramię maleńki pies wycięty z kartonu.”

Góra opowieści, Paweł Głowacki, Dziennik Polski nr 180

Scenariusz spektaklu został oparty na fragmencie "CHŁOPÓW" Władysława Reymonta i sprowadza się do opowieści, którą niespiesznie snuje biedny człowiek, własnoręcznie ciągnący wóz z całym swoim mizernym dobytkiem. Historia o zagubionym piesku stopniowo przechodzi w opowieść o pierwszym udomowionym psie, który towarzysząc Jezusowi w jego wędrówkach po świecie pogodził się z rodzajem ludzkim i już na zawsze został przyjacielem człowieka. „Mała Pasja…” to subtelna, wzruszająca i prosta opowieść, która dzięki harmonii użytych środków teatralnych staje się jednorodną w tonie uniwersalną przypowieścią o ludzkim istnieniu, cierpieniu i przyjaźni.
Najróżniejsze fragmenty zagraconego wozu ujawniają oryginalne i bardzo pomysłowe mikroscenki, na których niewielkie figurki odgrywają swoje dzieje, ilustrując opowieść bohatera. Ten osobliwy wóz staje się całym światem. Jest w nim miejsce i na piaski Ziemi Świętej, i na Golgotę. Zarazem jest to po prostu dom człowieka bezdomnego, cała jego majętność. Wzruszający, prosty i dobroduszny właściciel wozu-świata-domu nie skarży się na swój los, jest życzliwy ludziom i zwierzętom, stać go na miłość i współczucie, także dla swojego Boga.

Scenariusz i reżyseria: Paulina Karczewska, Mateusz Tymura
Występują: Mateusz Tymura, Paulina Karczewska

Czwartek, 4 czerwca 2015
Godzina 21:00
Skansen Zagroda Wsi Pszczyńskiej

https://www.facebook.com/TeatrLatarnia otwiera się w nowym oknie

Forum Animatorów Kultury Województwa Śląskiego

Forum Animatorów Kultury Województwa Śląskiego to cykliczna inicjatywa zrzeszająca środowisko animatorów w  regionie. Odbywające się regularnie spotkania mają na celu integrację środowiska, wymianę dobrych praktyk, podnoszenie własnych umiejętności i kompetencji.
Regionalny Ośrodek Kultury poprzez Regionalne Obserwatorium Kultury to sekretariat Forum Animatorów Kultury Województwa Śląskiego. Troszczymy się o dobry klimat, przepływ informacji i koordynację spotkań, które odbywają się wedle aktywności i zapotrzebowania członków grupy inicjatywnej.
Tym razem zapraszamy Państwa do aktywnego uczestnictwa w Forum, w trakcie festiwalu Teatralna Maszyna Pszczyna. W ciągu kilku godzin pracy warsztatowej zgromadzeni goście podejmą dyskusję na temat współczesnych problemów wolontariatu.

Piątek, 5 czerwca 2015
Godzina 11:00
Bilfinger Elwo, ul Bielska 44
http://slaskie.forumkrakow.info/ otwiera się w nowym oknie

Teatr Nemno
Dupa

Spektakl Dupa to rozpisana na trzy głosy opowieści o ludziach z marginesu społecznego: ich problemach, niespełnionych marzeniach, filozofii, etyce postępowania. A także, a może przede wszystkim, przyjaźni, lojalności i potrzebie bliskości.

Pusta scena, a na niej nadnaturalnych rozmiarów dupa. Zderzeni z tym niezwykłym, zawłaszczającym przestrzeń sceny rekwizytem, dwóch meneli- Józek i Gutek, oraz animator zostają zmuszeni do skonfrontowania się z rzeczywistością i zdefiniowania raz jeszcze swojego miejsca w świecie. W ten sposób niewyszukana metafora przegranego życia daje początek rozpisanej na trzy głosy opowieści o ludziach z marginesu społecznego: ich problemach, niespełnionych marzeniach, filozofii, etyce postępowania. A także, a może przede wszystkim, przyjaźni, lojalności i potrzebie bliskości.
Teatr NEMNO tworzy małżeństwo Henryk Hryniewicki aktor Teatru Maska z Rzeszowa, reżyser, konstruktor lalek oraz Dagmara Jemioła-Hryniewicka absolwentka Wydziału Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego, (rzeźba) w pracowni prof. dr hab Jerzego Kierskiego, obecnie studentka trzeciego roku malarstwa UMCS w Lublinie w pracowni prof. Jacka Wojciechowskiego. Próżno szukać siedziby Teatru Nemno. Spektakle prezentowane są na festiwalach teatralnych w Polsce i za granicą, w Domach Kultury, Szkołach, Przedszkolach oraz imprezach okolicznościowych. Teatr również można spotkać na ulicach miast, gdyż Henryk Hryniewicki w wolnych chwilach z przyjemnością podejmuje się ulicznym eksperymentom teatralnym.
Reżyseria, scenografia, muzyka: Henryk Hryniewicki

Piątek, 5 czerwca 2015
Godzina 15:00
Bunkier/przepompownia, ul. Słowackiego
http://www.teatrnemno.pl/ otwiera się w nowym oknie
https://www.facebook.com/teatrnemno otwiera się w nowym oknie

Kompania Teatralna Mamro
Aleksander hr. Fredro
Mąż i żona

"Wten¬czas to Fredry chodzili na głowach i nie można się było nigdzie obrócić, by się nie natknąć na Fredrę. Trzeba się było chować przed nimi, bo i z oł¬tarza byliby ściągnęli, a do tego jesz¬cze takie wiersze pisali, że nawet starszym uszy od nich trzeszczały".
Anonimowa matrona ze Lwowa

Komedia, napisana prawdopodobnie w 1821 roku, już w rok później rozpoczęła karierę sceniczną budząc to zachwyt, to oburzenie krytyków, urzeczonych zręcznością intrygi, ale i zgorszonych bujnym i zmysłowym opisem rozluźnienia obyczajów, używania życia bez skrupułów moralnych, bez zachowywania pozorów. Hrabia Wacław, wielbiciel wizyt, plotek, kart i miłostek, jest serdecznie znudzony swą sentymentalną żoną Elwirą, najchętniej zajmującą się robótkami w pustym i mrocznym domu.
Nie wie, że jego przyjaciel Alfred, cyniczny bawidamek, dotrzymuje Elwirze towarzystwa, zasypuje ją miłosnymi listami i od roku cieszy się jej wzajemnością. Hrabia umizguje się do pokojówki Justysi, zarazem powiernicy swej żony, o czym nie wie Alfred, również cieszący się względami zalotnej subretki. Co się stanie gdy cała intryga wyjdzie na jaw?

Kompania Teatralna Mamro to twór dziwny, powstały w czerwcu 2004 roku w Białołęckim Ośrodku Kultury w Warszawie, w którym działa do dziś. Skupia studentów, byłych studentów, niedoszłych studentów, wiecznych studentów oraz osoby całkowicie normalne. Próbuje nimi kierować Grzegorz Reszka pełniąc funkcję kierownika artystycznego i naczelnego wodza.
Jaka jest dokładnie Kompania Teatralna Mamro? Tak naprawdę można określić to pojedynczym zdaniem:
Jeżeli na jednym biegunie teatru niezależnego jest Teatr Poszukujący pomiędzy nabrzmiałą emanacją rozdartej subiektywnie esencji pierwotnej kosmicznej jaźni a wysublimowaną korelacją atomizacji czasoprzestrzennej wyrażonej w zderzeniu tu i teraz z tym co tam i potem - to na drugim biegunie jest właśnie Kompania Teatralna Mamro.

Reżyseria: Piotr Wawer
Scenografia: Remigiusz Stopa
Kostiumy: Agnieszka Sasim
Nagranie: Kompania Teatralna Mamro
Muzyka: Johann Strauss
Mastering: Jacek Sokołowski

Obsada:
Wacław: Tomasz Mirowski
Hrabia Alfred: Marcin Turek
Elwira, żona Wacława: Iwona Turek, Danuta Wojtarowicz
Justysia, służąca: Ewelina Napora

Piątek, 5 czerwca 2015
Godzina 18:00
Szpital, ul. Antesa 11, była pralnia
www.mamro.pl otwiera się w nowym oknie
www.facebook.com/KompaniaTeatralnaMamro otwiera się w nowym oknie

KRÓL - „WIJ”

Błażej Król nie lubi odpoczywać. Podczas, gdy jego solowy debiut „Nielot” wymieniany był wśród najważniejszych płyt zeszłego roku, on kończył nagrywać jego następcę. Proces tworzenia kolejnych płyt, czy to z UL/KR, czy pod własnym nazwiskiem, czy w innych projektach, można by uznać za kompulsywny, gdyby nie szczegółowo przemyślany charakter każdego wydawnictwa.
Konkretnymi punktami na mapie inspiracji podczas nagrywania szkiców nowej płyty było brzmienie gitar Robina Guthrie z Cocteau Twins czy Adriana Belew w King Crimson i syntezatorów używanych na albumach Laurie Anderson oraz atmosfera „UR” Lecha Janerki.
Za rozbudowaną warstwę rytmiczną „WIJA” odpowiada z kolei przypadkowo przesłuchana składanka italo disco i fascynacja automatami perkusyjnymi z których korzystał m.in. Ken Laszlo. I choć nad całością bezsprzecznie unosi się duch lat 80-tych, to muzyka Króla wciąż pozostaje propozycją w pełni autorską i odrębną.
Głos oraz impresyjne, introwertyczne teksty Króla stały się jego znakiem rozpoznawczym i roztacza nad „Wijem” mroczną i zimną aurę niesamowitości. To ona sprawia, że codzienne czynności i sytuacje nabierają złowieszczych znaczeń, w których panują wycofanie, niepewność i wyczerpujący stan czuwania.
Błażej Król chadza własnymi ścieżkami, z dala od przetartych szlaków i pierwszego planu. Być może dlatego pytany o „WIJA” mówi o muzyce dla „statystów i kaskaderów”.
„WIJ” ukaże się nakładem wytwórni Kayax. Data premiery została wyznaczona na 13.04.2015.

Piątek, 5 czerwca, godzina 21:00
Bilfinger Elwo, ul. Bielska 44
https://www.facebook.com/krolkrolkrolkrol otwiera się w nowym oknie

Teatr PID/GIN
Dzbanek z czarnej gliny - Spektakl na podstawie „Balladyny” Juliusza Słowackiego

Oniryczne i miejscami groteskowe przedstawienie rozważa proces wyboru własnej tożsamości i rozdarcie między gotowością poniesienia odpowiedzialności za swoje czyny a pragnieniem wolności.

„Dzbanek z czarnej gliny” zagłębia się w historię „Balladyny” Juliusza Słowackiego przedstawioną w postaci serii fragmentów wspomnień w punkcie końcowym akcji. Oniryczne i miejscami groteskowe przedstawienie rozważa proces wyboru własnej tożsamości i rozdarcie między gotowością poniesienia odpowiedzialności za swoje czyny a pragnieniem wolności. Dwie aktorki poruszają sie w minimalistycznej scenografii, tworząc przedstawienie gdzieś pomiędzy pierwotną tragedią romantyczną a współczesną komedią egzystencjalną, na przemian absurdalną, emocjonalną i surrealistyczną.
Projekt został zainicjowany przez amerykańskiego reżysera, Glena Cullena, który po przeczytaniu tłumaczenia Balladyny uznał, że sztuka dobrze zafunkcjonuje w wersji na dwie aktorki i że będzie znakomitą okazją do kontynuowania współpracy z Joanną Gałdecką i Karoliną Kogut. Reżyser przygotował szkic na podstawie wersji dwujęzycznej sztuki i z takim szkicem rozpoczął próby. Wersja ostateczna jest owocem pracy całej grupy, zarówno na poziomie konceptualnym jak i strukturalnym.
Tekst Balladyny był interesujący dla reżysera z dwóch powodów. Z jednej strony jako fascynujące studium charakteru Balladyny - dziecka, które poprzez serię przerażających aktów popełnianych z coraz bardziej zimną krwią niemal przez przypadek zdobywa koronę. Z drugiej strony ze względu na styl: gwałtowne przejścia od tragedii do groteski i absurdu, i zaskakująco współczesną tematykę: jednostka borykająca się z problemem odpowiedzialności i szukająca tożsamości. Piętrzące się konflikty wewnętrzne bohaterki były wyzwaniem dla reżysera, ale poszukiwanie rozwiązań scenicznych dla ich ukazania przyniosło wiele satysfakcji.

Teatr PID/GIN to nieformalna grupa przyjaciół, którzy poznali się na warsztatach krakowskiego teatru Mumerus (na deskach Teatru Zależnego Politechniki Krakowskiej).

Glen Cullen jest amerykańskim reżyserem teatralnym. Stworzył grupę teatralną Tantalus w Chicago. W 2008 roku przyjachał do Krakowa, gdzie rozpoczął współpracę z teatrem Mumerus, a jednocześnie reżyserował niezależne przedstawienia w niewielkim gronie aktorów.

Adaptacja i reżyseria: Glen Cullen
Występują: Joanna Gałdecka i Karolina Kogut

Sobota, 6 czerwca 2015
Godzina 15:00
Skansen Zagroda Wsi Pszczyńskiej

Teatr Ecce Homo
VATTENE!

"Vattene" po włosku znaczy "wynocha".
Rzecz dzieje się w prowincjonalnym włoskim teatrze, dokąd przyjechał zrealizować swoje dziewiąte przedstawienie reżyser ze stolicy. Do udziału w chałturze zaprasza prawdziwą gwiazdę włoską, w której się podkochuje. Nie przeszkadza mu to jednak romansować na scenie z inną, utalentowaną aktorką. Reżyser nie ma w głowie konkretnego planu przedstawienia, nie wie do końca o czym chce opowiedzieć, więc zaczyna opisywać swoje życie małżeńskie i erotyczne. Nie zdaje sobie jednak sprawy, że do miasteczka na południu Włoch przyjechała jego żona i potajemnie podgląda próby teatralne. Fikcja miesza się z rzeczywistością, rzeczywistość zaczyna naśladować teatr...
Teatr Ecce Homo powstał w 1996 roku z inicjatywy nieżyjącego już artysty plastyka i animatora kultury Tadeusza Maja. Przez ponad 9 lat poruszał się pomiędzy teatrem ruchu, plastyki, muzyki i teatrem ulicznym, by wykonać zwrot w stronę teatru słowa i literatury, opartego na akcji. Adaptuje na swoje potrzeby Moliera, Manna, Sołżenicyna, Dostojewskiego, Miłosza, pod opieką reżyserską Marcina Bortkiewicza-absolwenta Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy i Stanisława Miedziewskiego z Teatru Rondo w Słupsku.

Scenariusz i reżyseria: Marcin Bortkiewicz
Wykonanie: Karol Górski, Aleksandra Kopyś, Piotr Skrzypczyk, Aleksandra Styrcz, Anna Winiarska
Produkcja: Stowarzyszenie Artystyczne Ecce Homo, Anna Kantyka-Grela

Sobota, 6 czerwca 2015
Godzina 18:00
Patentus, ul. Górnośląska 11
https://www.facebook.com/pages/Teatr-ECCE-HOMO/113850575336899?fref=ts otwiera się w nowym oknie
http://www.eccehomo.pl/ otwiera się w nowym oknie

Anna Skubik - Złamane paznokcie. Rzecz o Marlenie Dietrich

To spektakl o relacji dwóch kobiet. Jedna jest już u schyłku życia, a druga pragnie realizować swoje marzenia. To relacja trudna, pełna namiętności i uzależnień emocjonalnych.

Marlena Dietrich. Spotykamy ją w jej paryskim mieszkaniu, gdzie przebywa ze swoją uczennicą i pielęgniarką Glorią. „Złamane paznokcie…” to spektakl o relacji dwóch kobiet. Jedna jest już u schyłku życia, a druga pragnie realizować swoje marzenia. To relacja trudna, pełna namiętności i uzależnień emocjonalnych. Marlena Dietrich która syci się wspomnieniami przebrzmiałej sławy, nie może pogodzić się z nieuchronnie nadchodzącą starością i osamotnieniem. Całość przeplatana jest utworami muzycznymi, które Marlena mogłaby chcieć zaśpiewać. Spektakl jest połączeniem animacji z aktorstwem, gdzie postacią prowadzącą jest lalka. Stwarza niezwykłą głębię prezentowanych postaci scenicznych, szczególnie w kontekście animacji i wynikających z niej zależności.

Anna Skubik jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, Filia we Wrocławiu, Wydział Lalkarski. Pracowała w Toruńskim Teatrze „Baj Pomorski” oraz we Wrocławskim Teatrze Lalek. Od 2007 realizuje monodramy o tematyce kobiecej, gdzie wykorzystuje elementy lalkarstwa. W 2013 zrealizowała spektakl „Takaja” z tekstem Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk. Za spektakl ten otrzymała Nagrodę Marszałka Województwa Dolnośląskiego. Spektakl „Fedra” w reżyserii Bogusława Kierca inspirowany tragedią grecką, gdzie artystka wplata do dramaturgii język grecki zdobył Nagrodę Publiczności na Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w 2012 w Toruniu.

Monodram „Złamane paznokcie. Rzecz o Marlenie Dietrich”, w reżyserii Romualda Wiczy-Pokojskiego, otrzymał wiele nagród na festiwalach krajowych i zagranicznych:

Best Solo Dramatic Interpretation na Harmony World Puppet Carnival w Bangkoku w 2014.
Silver Wayang dla najlepszej aktorki na festiwalu Puppet Carnival w Jakarcie 2013.
Nagrodę Związku Artystów Scen Polskich za kreację aktorską na Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu w 2010.
Nagrodę za innowacyjność w sztuce lalkarskiej na 13-tym World Festival of Puppetry w Pradze w 2009.
Grand Prix na Festiwalu Teatrów Jednego Aktora we Wrocławiu w 2008.
Anna Skubik prezentowała swój spektakl w projekcie Puppet Series na zaproszenie Instytutu Kultury Polskiej w Nowym Jorku w teatrze La MaMa E.T.C. oraz w Los Angeles w Odyssey Theatre Ensemble.

Tekst i reżyseria: Romuald Wicza-Pokojski,
Opracowanie muzyczne: Igor Nowicki,
Wykonanie lalki: Anna Skubik, Barbara Poczwardowska,
Występuje: Anna Skubik
Produkcja: Teatr Wiczy

Sobota, 6 czerwca 2015
Godzina 20:00
Bilfinger Elwo S.A., ul. Bielska 44

Marian Buchowski
Cudne manowce
Sted/Buchowski/Babu Król/Stachura

W 2014 r. opublikował kolejną książkę o Edwardzie Stachurze, pt. Buty Ikara. Biografia Edwarda Stachury.
Marian Buchowski, rocznik 43’ Poeta, publicysta, pisarz. Absolwent filologii polskiej i podyplomowych studiów z zakresu psychologii wpływu społecznego. Debiutował tomikiem wierszy Jestem (LSW, 1971). Za książkę Szara masa i ludzie otrzymał Nagrodę „Życia Literackiego” w kategorii literatura faktu. Opublikowane w 1988 roku zbiory reportaży: Taboret hegemona i Diabelski młyn Krajowy Klub Reportażu wyróżnił Nagrodą im. Ksawerego Pruszyńskiego. Postać Edwarda Stachury i jego twórczość jako zjawisko społeczne były treścią książki Stachura. Biografia i legenda (Opole, 1992, 1993). Drukował we „Współczesności”, „Odrze”, „Twórczości” „Indeksie”, „Artpunkcie”, „Kulturze”, „Polityce”, „Śląsku”. Mieszka w Dobrzeniu Wielkim k. Opola.
W 2014 r. w „Iskrach” opublikował kolejną książkę o tym poecie pt. Buty Ikara. Biografia Edwarda Stachury. To ona, obok twórczości projektu Babu Król, będzie kanwą rozmowy w Klubie festiwalowym pod tytułem: „Cudne manowce”.

Sobota, 6 czerwca 2015
Godzina 21:30
Bugsy’s Jazz Club, ul. Władysława Łokietka 2

Babu Król

To wspólny projekt ikon polskiej sceny alternatywnej - Bajzla i Budynia (znacie ich m. in. z projektów Pogodno i Bajzel).
Ten pierwszy, to człowiek orkiestra - legenda tanecznych rytmów, hipnotycznego transu i poetyki Witkacego, znany nie tylko w Polsce.
Budyń, to wokalista, muzyk, performer, lider zespołu Pogodno. Znany z solowych poczynań, kolaboracji z teatrem i brawurowych występów na scenie.
W projekcie Babu Król, od trzech lat muzycy występują w duecie (okazjonalnie w trio), oddając szacunek Edwardowi Stachurze. Wydali świetnie przyjęty album „Sted” i zagrali dziesiątki koncertów w całej Polsce. Wydobyli wiersze Stachury spod tony powyciąganych swetrów i ckliwych harcerskich zaśpiewów. Nagrali płytę mocną, magiczną, motoryczną. Kilometry pożerane w trakcie lat grania bigbitu zaowocowały wyczuciem rytmu poety wędrującego i piosenkami, które pokazują Stachurę jako kogoś bliskiego naszym czasom. Czasom wędrówek, migracji i poszukiwań.
Niebawem wyjdzie nowy album Babu Króla „Baobab”! Druga płyta duetu jest w pełni autorska. Piosenki na „Baobabie” to małe manifesty emancypacyjne. O czym śpiewają Bajzel i Budyń? - O tym że życie to ruch, że nie ma jak odpuścić sobie „spinę”, że jak się czymś „jarasz”, to czujesz że żyjesz! O tym, że „żegnaj Gienia świat się zmienia”, że jesteśmy dostępni tylko w tej jednej wersji i warto o nią dbać, że fantazje to nie rzeczywistość! I tak dalej... - mówi enigmatycznie Budyń.

Sobota, 6 czerwca 2015
Godzina 22:00
Bugsy’s Jazz Club, ul. Łokietka 2
Tu możesz posłuchać dużych fragmentów pierwszej płyty Sted”: www.babukrol.bandcamp.com otwiera się w nowym oknie. Album nie oddaje jednak wielkiej energii, którą chłopaki serwują podczas koncertów!

Strona internetowa projektu: www.facebook.com/BabuKrol otwiera się w nowym oknie

Sąsiedzki GPS dźwiękowy przewodnik po Pszczynie - premiera słuchowiska

Sąsiedzki GPS dźwiękowy przewodnik po Pszczynie to projekt którego tematem jest sąsiedztwo, więzi lokalne i zaufanie. Główną grupą odbiorców będą dzieci (grupa 20-25 dzieci skupiona wokół PCKul), starsi mieszkańcy Pszczyny oraz pośrednio mieszkańcy i turyści. Dwie grupy pokoleniowe spotkały się w celu nagrania materiałów dźwiękowych, dotyczących sąsiadów, historii rodzinnych i osiedlowych - nagrania zostały wykorzystane do stworzenia innowacyjnej aplikacji „Sąsiedzki GPS dźwiękowy przewodnik po Pszczynie", działającej w oparciu o GPS na zasadzie Augumented Aurality. Podczas festiwalu Teatralna Maszyna Pszczyna będziemy mieli okazję posłuchać dźwięków miasta po raz pierwszy w historii.
Zabierz ze sobą swojego smartfona (z systemem Android) i słuchawki. Ściągnij aplikację i zwiedzaj miasto wraz z historiami ich mieszkańców!

NIEDZIELA, 7 czerwca, 14:00
Biuro festiwalowe, Brama Wybrańców
www.facebook.com/sasiedzkigps otwiera się w nowym oknie

Teatr Rondo
D I V A

Śpiewam dla gestapowców. Wybrali właśnie mnie. Wielokrotnie wybierali mnie znowu, znowu i znowu… Ja ulubienica Toscaniniego śpiewam najpiękniejsze arie...
Nora Sedler, „primadonna assoluta” światowych scen operowych. Jesienią 1941 roku zostaje deportowana do Litzmannstadt Getto (Łódź). Przybywa w transporcie wraz z dużą grupą żydowskich artystów z Europy Zachodniej. Uniknęła zagłady. Za jaką cenę? Odpowiedź na to pytanie znajdujemy w jej opowieści: Śpiewam dla gestapowców. Wybrali właśnie mnie. Wielokrotnie wybierali mnie znowu, znowu i znowu… Ja ulubienica Toscaniniego śpiewam najpiękniejsze arie... nago na krześle…Miałam szczęście w getcie!
Wiele lat po wojnie jest dojrzałą kobietą, wybitną śpiewaczką. W garderobie Metropolitan Opera w Nowym Jorku, po przedstawieniu Cyrulika Sewilskiego Rossiniego, Nora otrzymuje bilecik anonsujący spotkanie z młodym kompozytorem, wielbicielem jej talentu. Mężczyzna podpisał się tym samym nazwiskiem, jakie nosiła polska rodzina, która uratowała dziecko Nory, urodzone w getcie w Łodzi. Nora nigdy nie widziała syna. Stajemy się świadkami przeżyć, które zgotował jej los.

Tekst: Magdalena Gauer
Reżyseria: Stanisław Miedziewski
Wykonanie: Wioleta Komar
Projekt kostiumu: Magdalena Franczak
Produkcja: Teatr Rondo w Słupsku
Premiera polska: 27 marca 2010
Premiera światowa: Nowy Jork, 6 listopada 2011

Niedziela, 7 czerwca 2015
Godzina 17:00
Były dom Gminy Wyznaniowej Żydowskiej, ul. Warowna 11
https://www.facebook.com/pages/DIVA-Nora-Sedler/460528537414234?fref=ts otwiera się w nowym oknie

Mateusz Nowak
Na motywach „Niemcewicz od przodu i tyłu” Karola Zbyszewskiego „Od przodu i od tyłu”

Spektakl Stanisława Miedziewskiego i Mateusza Nowaka oparty na książce Karola Zbyszewskiego oglądałem z rosnącym poczuciem dojmującej aktualności tej opowieści o Polakach, pogubionych pomiędzy dążeniem do modernizacji a zachowaniem tradycji, wciśniętych pomiędzy rosyjsko-niemieckie koła historii, rozpaczliwie próbujących zachować swój sposób bycia i jednocześnie utrzymać polityczną podmiotowość. Co gorsza, działania te raz po raz osuwały się w groteskę, odbierającą nawet tę marną pociechę, że piękną była nasza klęska.

Czerep rubaszny, Jarosław Cymerman, http://teatralny.pl/recenzje/czerep-rubaszny,671.html otwiera się w nowym oknie

Treść monodramu skoncentrowana jest wokół XVIII-wiecznej Polski w przededniu jej upadku. W swej powieści, która jest niedoszłą pracą doktorską, Karol Zbyszewski wyśmiewa z równą werwą polityków ze zwalczających się obozów, duchowieństwo, wojsko, nie oszczędzając też króla ani głównego bohatera, autora „Powrotu posła”. Wykpiwa pijaństwo, lenistwo, lekkomyślność, zamiłowanie do pustego frazesu i gestu, dewocję, pieniactwo polityczne i inne przywary, całe społeczeństwo czyniąc w jakimś sensie odpowiedzialnym za klęskę i rozbiory. Sceniczna adaptacja powieści Zbyszewskiego w opracowaniu Stanisława Miedziewskiego i Mateusza Nowaka korzysta z tworzonych w powieści obrazów makabrycznego świata błaznów, którymi główny bohater - król, dyryguje…
Zrealizowano w ramach Stypendium Prezydenta Miasta Lublin.

Scenariusz: Stanisław Miedziewski i Mateusz Nowak
Wykonanie: Mateusz Nowak
Kostium: Magdalena Franczak

Niedziela, 7 czerwca 2015
Godzina 19:00
Sala sesyjna Urzędu Miasta, ul. Rynek 2
http://teatralny.pl/recenzje/czerep-rubaszny,671.html otwiera się w nowym oknie
http://ddkweglin.pl/teatr/od-przodu-i-od-tylu-2/ otwiera się w nowym oknie
http://www.afiszteatralny.pl/2014/10/od-przodu-i-od-tyu-rez-stanisaw.html otwiera się w nowym oknie

Teatr St. I. Witkiewicza z Zakopanego
Albert Camus - CALIGULA

Przekład - Wojciech Natanson
Scenografia- Jerzy Skarżyński
Muzyka- Tomasz Stańko
Inscenizacja i reżyseria - Andrzej Dziuk
Premiera - 13 listopada 1999 roku
Scena Witkacego
Występują:
Caligula- Krzysztof Łakomik
Caesonia- Joanna Banasik
Helikon- Adrianna Jerzmanowska
Młody Scypion- Marek Wrona
Cherea- Krzysztof Wnuk
Patrycjusze- Andrzej Bienias, Piotr Łakomik, Krzysztof Najbor, Dominik Piejko
Żona - Katarzyna Pietrzyk

Spektakl o samotności władcy, o pogoni za niedosiężnym absolutem i niemożliwością,
o niewystarczalności rozumu, o złudnej ludzkiej mocy. Powściągliwy w emocjach, mroczny
i wyciszony poemat sceniczny z piękną scenografią Jerzego Skarzyńskiego i wibrująca muzyką Tomasza Stańko.
Caligula po śmierci ukochanej Drusilli - żony i siostry, znika na trzy dni. Wraca całkowicie odmieniony. Osobista tragedia uzmysłowiła mu absurd ludzkiej egzystencji, to, że śmierć, cierpienie czy inne ze „zwykłych” ludzkich doświadczeń nie wystarczają, by zagłuszyć przejmujące poczucie pustki. Pragnie więc zniszczyć wokół siebie wszelki porządek, pogrążyć we krwi ludzkie marzenia
o przewidywalności świata, zamordować wartości istotne dla ludzi, zgwałcić sprawiedliwość. Jednak ten metafizyczny głód nie zostaje zaspokojony.

„Andrzej Dziuk (...) stworzył powściągliwy w emocjach, wyciszony poemat sceniczny o pogoni za niedosiężnym absolutem, o niewystarczalności czystego rozumu, o złudzie ludzkiej mocy, o okrucieństwie wprzęgniętym w służbę logicznych paradoksów, nie niwelującym jednak żadnej ze sprzeczności bytu. Caligula [Krzysztofa Łakomika] mocą skupienia, żarem szaleństwa, a co najważniejsze, człowieczym bólem doskonale wyczuwalnym pod drwinami i błazeństwem,
nie pozawalał widzom ani na chwile zbagatelizować, przejść do porządku nad swoją tragigroteskową szamotaniną.”
Jacek Sieradzki

Niedziela, 7 czerwca
Godzina 21:00
Szpital, pralnia, ul. Antesa 11
http://www.witkacy.pl/caligula.html otwiera się w nowym oknie

OTWARTY ZAMEK
Warsztaty teatralne realizowane w Stajniach Książęcych Muzeum Zamkowego w Pszczynie od 5 - 7 czerwca 2015 roku

Ukochaną formą teatru pozostaje międzynarodowy język gestu, który nie wymaga tłumaczenia. Autorskie zajęcia teatralne z zakresu teatru fizycznego oraz pantomimy kierowane są do młodzieży szkół gimnazjalnych, ponad gimnazjalnych, studentów i osób dorosłych. Tematyka zajęć obejmuje :
 Fizyczny trening aktora;
 Świadomość ciała aktora;
 Plastyka ruchu scenicznego;
 Czystość gestu scenicznego;
 Technika pantomimy;
 Praca z rekwizytem;
 Kreacja twórcza (etiudy);
 Podstawy reżyserii;
 Praca w grupie;
 Przełamywanie blokad oraz wstydu aktora;
 Pokaz spektaklu przygotowany przez uczestników na zajęć;
Zajęcia będą prowadzone przez pana Michała Sabata, doświadczonego instruktora teatralnego (od 8 lat prowadzącego zajęcia z Teatrem Eksperymentalnym Poszukiwań Twórczych „Epidemia”).

Zapraszamy chętnych do udziału w  przygodzie z pantomimą i teatrem ruchu!

Kontakt:
Dział Edukacji
Muzeum Zamkowe w Pszczynie
ul. Basztowa 6-8, 43-200 Pszczyna
tel. 32 211 90 56, 32 210 30 37
www.zamek-pszczyna.pl otwiera się w nowym oknie
www.stajnieksiazece.pl otwiera się w nowym oknie
e-mail: edukacja@zamek-pszczyna.pl

Teatr Klamka
Nie możesz przyjść do teatru, teatr przyjdzie do Ciebie!

Zamów spektakl do domu, spotkaj się z sąsiadami, przyjaciółmi, rodziną, wspólnie oglądajcie przedstawienie dla dzieci pod tytułem „Cyrk Hrynek”. Wystarczy zapoznać się z zasadami, kupić karnet za pośrednictwem specjalnej strony internetowej i czekać wizyty aktora, który zaczaruje Twój dom i na chwilę zamieni w prawdziwą scenę teatralną. Przez trzy dni festiwalowe - czwartek, sobotę i niedzielę - będziecie mieli niepowtarzalną okazję spotkania z teatrem we własnym domu. Teatr Klamka czeka na Wasze zaproszenie!

Regulamin Teatru Klamka
1. Przygotujcie największe pomieszczenie w mieszkaniu, lub domu. Może być też te, które najbardziej lubicie.
2. Jeśli w pomieszczeniu masz ciemne kotary, to ekstra. Pamiętaj jednak, że to niekonieczne.
3. Przygotujcie dla siebie i swoich gości wygodne miejsce do siedzenia. Może być na głowie, rękach byle przodem do grającego artysty.
4. Pamiętasz szkolne wycieczki do teatru? Najczęściej to okropne wspomnienia. Było jednak coś magicznego w zostawianiu kurtki w szatni, odbieraniu numerka, zajmowaniu swojego miejsca i oczekiwaniu na ostatni gong. Postaraj się odtworzyć te najlepsze wspomnienia, nie komentuj wydarzeń, nie przemieszczaj się, nie wchodź tanecznym krokiem na scenę.
5. W napięciu obserwuj działanie sceniczne. Zalecany jest entuzjazm dla gry aktorskiej.
6. Nie nadużywaj wraz z gośćmi tytoniu oraz napojów wyskokowych podczas spektaklu.
7. Dzieci nie powinny podczas przedstawienia grać w berka, tudzież inne zabawy… ale wiadomo jak to z dziećmi.
8. Nie podejmujcie prób wokalnych ani solo ani chórem.
9. Jeśli spektakl jest prezentem w związku z ważną uroczystością, postaraj się, by prezent był godny. Wstrzymaj na czas trwania obchody.
10. Baw się w teatr!

CYRK HRYNEK
Reżyseria: Henryk Hryniewicki
Scenografia: Dagmara Jemioła - Hryniewicka
Muzyka: Adam Hryniewicki

Dyrektor “Cyrku Marionetek” zauważając publiczność chce odegrać za wszelką cenę spektakl. Dać popis. Do tego przedsięwzięcia wykorzystuje swoich aktorów - marionetki. Jedni bohaterowie spektaklu chętnie występują, inni natomiast są przymuszani do występu. Co z tego wyniknie? Najlepszym określeniem wydaje się cyrk!
Spektakl adresowany jest do widza od 6 roku.
Spektakl bez słów, grany przez jednego aktora (Dyrektora Cyrku), który animuje pięcioma marionetkami, inspirowany konwencją teatru dell'arte
W spektaklu występują:
Pierrot i Kolumbina - zakochana para
Zenek - niesforny aktor
Rahul - najsłynniejszy jogin
Wesołek - najsłynniejszy żongler
Dyrektor Cyrku Hrynek - sprawca całego zamieszania

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.215884135262744.1073741828.215875331930291&type=3 otwiera się w nowym oknie
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.364732800377876.1073741834.215875331930291&type=3 otwiera się w nowym oknie
http://www.pckul.pl/show;1047 otwiera się w nowym oknie
http://bilety.pckul.pl/ otwiera się w nowym oknie

Odpust dla hejterów! - wystawa fotografii

Klub festiwalowy
Czwartek - niedziela (04. - 07. 06.)
Bugsy Jazz Club, ul. Władysława Łokietka 2

Odpust dla hejterów! to retrospektywa fotograficzna Zbigniewa Żupy z festiwalu Teatralna Maszyna Pszczyna, oprócz wyjątkowych walorów estetycznych, wystawa jest też odważną próbą rozpoczęcia dyskusji o zjawisku hejtingu we współczesnej kulturze. Wybrane zdjęcia opatrzone są komentarzem w postaci anonimowego wpisu z portalu internetowego. Jak nie trudno się domyślić, wpisy nie są pozytywne, ani nie stanowią przyczynku do konstruktywnej dyskusji na temat istoty wydarzenia.

http://www.zzfoto.pl/ otwiera się w nowym oknie
www.bugsy.pl otwiera się w nowym oknie

Pro Salute Theatrum
Fundacja Pro Salute Omnium artystom

W myśl kierunków statutowych, wraz z Pszczyńskim Centrum Kultury oraz festiwalem Teatralna Maszyna Pszczyna powstał projekt PRO SALUTE THEATRUM Fundacja Pro Salute Omnium artystom.

Fundacja PRO SALUTE OMNIUM powstała 18 grudnia 2014 roku w Katowicach. Głównym celem działania fundacji jest ochrona i promocja zdrowia. To jednak nie wszystko. Założyciele organizacji wyznaczyli zakres działań wiele szerzej. Skupiają się również na inicjatywach charytatywnych, nauce, szkolnictwie wyższym, edukacji, oświacie i wychowaniu, kulturze, sztuce, ochronie dóbr kultury i dziedzictwa narodowego, w tym opiece nad zabytkami. W myśl kierunków statutowych, wraz z Pszczyńskim Centrum Kultury oraz festiwalem Teatralna Maszyna Pszczyna powstał projekt PRO SALUTE THEATRUM Fundacja Pro Salute Omnium artystom.
Czwarta edycja festiwalu to cały czas początek drogi. Organizacja wymaga szerokich działań promocyjnych skierowanych do wszystkich uczestników wydarzenia. Promując i zachęcając do udziału w festiwalu, nie można zapomnieć o twórcach, to oni bowiem wyjeżdżając, są naturalnymi „posłańcami” dobrych opinii. Dzięki wsparciu fundacji uda się zagwarantować odpowiednie warunki pobytowe dla artystów, uczestników festiwalu.

https://www.facebook.com/prosaluteomnium otwiera się w nowym oknie
www.prosaluteomnium.pl otwiera się w nowym oknie
http://teatralnamaszyna.pl/portfolio_page/pro-salute-theatrum/ otwiera się w nowym oknie

Dializa dla kultury

Trudno znaleźć wizjonerów z projektem na przyszłość, z długofalową koncepcją na budowanie kapitału nie tylko ekonomicznego ale też społecznego i kulturalnego. Właściciele firmy Centrum Dializa Sp. z o.o. doskonale jednak rozumieją konieczność budowania silnych relacji ze społecznością lokalną.

Działalność filantropijna na rzecz kultury w dzisiejszej rzeczywistości nie jest łatwa. Wymaga wielkiej wyobraźni, otwartości i odwagi. Podejmowanie strategicznych decyzji w dziedzinach nie związanych z głównym nurtem działalności, nie przynoszących oczywistych, łatwo policzalnych zysków, zawsze będzie narażone na sceptyczne spojrzenie ekonomistów. Trudno znaleźć wizjonerów z projektem na przyszłość, z długofalową koncepcją na budowanie kapitału nie tylko ekonomicznego ale też społecznego i kulturalnego.
Właściciele firmy Centrum Dializa Sp. z o.o. doskonale jednak rozumieją konieczność budowania silnych relacji ze społecznością lokalną, mają świadomość jak ważne jest budowanie siły kapitału kulturalnego. Szczególnie w kontekście prowadzonej przez siebie działalności, gdzie niezbędne jest wzmacnianie zaufania i relacji międzyludzkich.
Podejmowane działania doprowadziły do stworzenia wraz z Pszczyńskim Centrum Kultury oraz festiwalem Teatralna Maszyna Pszczyna projektu DIALIZA DLA KULTURY. Projekt ten, jest realną odpowiedzią na potrzeby społeczności lokalnej, jest też wypełnieniem definicji rewitalizacji przestrzeni architektonicznej, która utraciła swój pierwotny charakter, działaniami kulturalnymi. Przemyślana, konsekwentna polityka firmy doprowadziła, od prostych działań wspierających finansowo jedną z części repertuaru III edycji festiwalu, do zaangażowania się w organizację IV edycji na poziomie strategicznym. Dzięki wsparciu finansowemu i organizacyjnemu firmy Centrum Dializa Sp. z o.o., w trakcie czterech festiwalowych dni, będziemy mieli okazję zobaczyć nowe, zaskakujące oblicze budynku byłej pralni szpitalnej, a w nim fantastyczne widowisko Teatru Pijana Sypialnia pod tytułem: „Wodewil warszawski” w 20-sto osobowej obsadzie, ze stowarzyszeniem orkiestry czy spektakl Kompanii Teatralnej Mamro w brawurowej interpretacji komedii Aleksandra hrabiego Fredry pod tytułem: „Mąż i żona”. Jednak prawdziwym wydarzeniem festiwalu będzie spektakl na motywach dramatu Alberta Camus, pod tytułem „Caligula” w wykonaniu legendarnego, zakopiańskiego Teatru im. Stanisława Ignacego Witkiewicza, z muzyką Tomasza Stańki.

http://www.hurtofarm.pl/?Serwis+-+Centrum+Dializa,Wersja+polska,Centrum+dializa otwiera się w nowym oknie
http://www.szpitalpszczyna.pl/ otwiera się w nowym oknie
http://teatralnamaszyna.pl/portfolio_page/dializa-dla-kultury/ otwiera się w nowym oknie

Patronaty:
Patronat Honorowy Marszałka Województwa Śląskiego
Śląskie. Pozytywna energia.
Patronat Honorowy Wojewody Śląskiego
Patronat Honorowy Burmistrza Pszczyny
Patronat Honorowy Starosty Pszczyńskiego
Patronat Honorowy Narodowego Centrum Kultury

Partnerzy:
Centrum Dializa
Fundacja Pro Salute Omnium
Bilfinger Elwo S.A.
Patentus spółka kapitałowa
Regionalny Ośrodek Kultury w Katowicach
Obserwatorium Kultury w Katowicach
MZK Tychy
Bugsy’s Jazz Club
Muzeum Zamkowe w Pszczynie
Inqubator Teatralny
Fundacja Orange
Agencja Rozwoju i Promocji Ziemi Pszczyńskiej
Śląskie Laboratorium Pedagogiki Teatru
Bazar u Koziołka
Cukry Ręcznie Robione
Pogotowie Kulturalne
Raku Film
Forum Animatorów Kultury Województwa Śląskiego

Media:
TVP Katowice
Dziennik Zachodni
Gazeta Pszczyńska
e-teatr.pl
teatralny.pl
Teatr dla Was
Silesia kultura.pl
Kulturalnyslask.pl
naszemiasto.pl
pless.pl
Reflektor

Realizujemy projekty:
Pro Salute Theatrum
Fundacja Pro Salute Omnium artystom
Sąsiedzki GPS
Dźwiękowy przewodnik po Pszczynie
Dializa dla kultury

Organizator:
Pszczyńskie Centrum Kultury

Wszelkie pytania i wątpliwości: wojciech@teatralnamaszyna.pl jakubiec.wojciech@gmail.com 512 234 538